عشق هر جا رو کند آنجا خوش است
گر به دریا افکند دریا خوش است
گر بسوزاند در آتش ، دلکش است
ای خوشا آن دل ، که در این آتش است
تا ببینی عشق را آیینه‌وار
آتشی از جان خاموشت برآر
هر چه می‌خواهی ، به دنیا در نگر
دشمنی از خود نداری سخت‌تر
عشق پیروزت کند بر خویشتن
عشق آتش می‌زند در ما و من
عشق را دریاب و خود را واگذار
تا بیابی جان نو ، خورشیدوار
عشق هستی‌زا و روح‌افزا بود
هر چه فرمان می‌دهد زیبا بود
فریدون مشیری
درباره این سایت